ΣΑΒΒΑΤΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ 26/1 ο ποιητής Τάσος Γαλάτης

Τον βραβευμένο με το κρατικό βραβείο
ποιητή Τάσο Γαλάτη
θα παρουσιάσει η Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα
στα πλαίσια των εκδηλώσεων "Σάββατα στον Σταθμό", το
Σάββατο 26/1 ,ώρα 8,30μμ,
στο καφενείο του σιδηροδρομικού Λεχαινών.
Εισηγητής θα είναι ο εκδότης του περιοδικού "Οροπέδιο" Δημήτρης Κανελλόπουλος.

Βιογραφικό

Ὁ Τάσος Γαλάτης (ψευδώνυμο τοῦ Ἀναστασίου Ἀρ. Παπαδόπουλου) γεννήθηκε τὸ 1937 στὸ Ἀργοστόλι τῆς Κεφαλονιᾶς, ἀλλὰ κατάγεται ἀπὸ τὴ Ζούρτσα τῆς Ὀλυμπίας. Ἐμφανίστηκε στὰ Γράμματα τὸ 1962 μὲ τὴ δημοσίευση τῶν ποιημάτων του «Δάσος», «Τέμπη» καὶ «Περιπέτεια» στὸ τεῦχος 37-38 τοῦ περιοδικοῦ Πανσπουδαστικὴ. Ἔχει ἐκδώσει μέχρι σήμερα τὶς ποιητικὲς συλλογές: Ἡ μυθολογία τοῦ δάσους, Κοινόβιο 1962, Τὰ Παροράματα, Ἀθήνα 1968, Τὰ Χαράγματα, Πλέθρον 1986, Ἀνιπτὸποδες καὶ Σφενδονῆτες, Γαβριηλίδης 2005, Ὁ σημειωμένος, Gutenberg 2005. Ἂν καὶ ἀνήκει στὴ Β΄ μεταπολεμικὴ γενιά, ἀμυδρὰ μόνο παρακολουθεῖ τὴ γενικὴ γραμμὴ τῶν περισσότερων ποιητῶν τῆς γενιᾶς του. Χωρὶς νὰ ἀπέχει δηλαδὴ ἀπὸ τὴν καταγραφὴ τοῦ κλίματος, ἐντυπώνοντας καὶ ἐκφράζοντας μὲ διακριτικὸ τρόπο τὸν ἀπόηχο κυρίως τῆς περιρρέουσας ἀτμόσφαιρας τῆς ἐποχῆς του, ἀκολουθεῖ προσωπικὴ πορεία, περπατώντας καὶ σὲ ἄλλους ἰδιαίτερους δρόμους.
Οἱ συντεταγμένες τῆς ποίησης τοῦ Γαλάτη συνιστοῦν ἕνα τετράπλευρο μὲ πλευρὲς τὸν τρόμο, τὴ φύση, τὸ θάνατο καὶ τὴν ἱστορία. Ὁ τρόμος κυριαρχεῖ στὴν ποίησή του, καθὼς ἀπορρέει τόσο ἀπὸ ἐσωτερικὲς ὅσο καὶ ἀπὸ ἐξωτερικὲς συνιστῶσες. Ἡ φύση, καὶ προπαντὸς τὸ δάσος μὲ τὰ δέντρα καὶ τὰ ζῶα του, κυρίως στὰ δυὸ πρῶτα βιβλία, ἀποτελεῖ, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, πηγὴ οὐσιαστικῶν μεταφορῶν. Ὁ θάνατος ἀντιμετωπίζεται ὡς μιὰ πραγματικότητα, οἰκεία μαζὶ καὶ ἀνοίκεια, ποὺ ὑπάρχει παντοῦ γύρω, προκαλώντας ὑπαρξιακὴ ἀγωνία. Ἡ ἱστορία παρουσιάζεται ἀμείλικτη καὶ παρέχει ἀφορμὴ συλλογισμῶν σχετικὰ μὲ τὴν ἀνθρώπινη συμπεριφορά. Ὁ Γαλάτης εἶναι βιωματικὸς ποιητὴς καὶ ἐν πολλοῖς αὐτοβιογραφικός. Μέσῳ τῆς «αὐτοβιογραφίας» του, ὡστόσο, καταγράφει καὶ φωτίζει καὶ τὰ ἱστορικὰ καὶ κοινωνικοπολιτικὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς του. Τὸ αὐτοβιογραφικὸ ὑπόστρωμα τῆς ποίησής του ἀποτελεῖ πάντοτε ἕναν κίνδυνο, ποὺ στὶς καλές του στιγμὲς ὁ ποιητὴς ἀντιμετωπίζει ἐπιτυχῶς καὶ δίνει πράγματι ὑπέροχα καὶ ἄρτια ποιήματα. Ἐνίοτε ὅμως ὁ κίνδυνος παραμένει ἀξεπέραστος, ὅταν δὲν καταφέρνει νὰ δώσει στὰ αὐτοβιογραφικὰ δεδομένα του οἰκουμενικότητα, μιὰ διάσταση πάνω καὶ πέρα ἀπὸ τὸ στενὰ προσωπικό, ὥστε τὸ ποίημα νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ ὑπο-κειμενικὸ καὶ νὰ ἀποκτήσει ἀντι-κειμενικὴ ὑπόσταση, χωρὶς νὰ ρέπει στὴ φλυαρία. Τὸ βέβαιο πάντως εἶναι ὅτι ὁ Γαλάτης εἶναι ἴσως ἡ χαρακτηριστικότερη περίπτωση ποιητῆ, ὁ ὁποῖος μέσα στὰ ποιήματά του ἀπελευθερώνει ἐντελῶς τὸν ἄνθρωπο Γαλάτη, ὥστε νὰ ἀποτινάξει κοινωνικὰ στερεότυπα καὶ συμβάσεις. Μὲ τὴν τολμηρότητα λοιπὸν τῆς γραφῆς του ἀπολυτρώνεται καὶ γίνεται στὴν ποίησή του ἀσυμβίβαστος καὶ ἀντίθετος σὲ κάθε μορφή ἐξουσίας.
Ἡ νοσταλγία γιὰ τὴ μαγεία τῆς παιδικῆς καὶ τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας, καθώς καὶ οἱ μνῆμες τῶν μαθητῶν του στὰ διάφορα σχολεῖα ποὺ ὑπηρέτησε ὡς καθηγητής, ἀποτελοῦν κοιτάσματα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὁ Γαλάτης ἐξορύσσει πολλὰ ποιητικὰ μεταλλεύματα. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ἀνίχνευση τόσο τῆς συλλογικῆς ὅσο καί, κυρίως, τῆς ἀτομικῆς μοίρας φαίνεται πὼς ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τὸν ποιητή. Στὸν Σημειωμένο, τὸ τελευταῖο βιβλίο του, μὲ ὀπτικὴ καθαρὰ ἀνθρώπινη καὶ συναισθηματική ἀναπλάθεται ὁ μύθος τῶν Λαβδακιδῶν καὶ τοῦ Οἰδίποδα, μὲ πρόθεση να ανιχνευθει, συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα καὶ τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, ἡ προσωπική μοίρα τοῦ ποιητῆ. Ἕνα ἄλλο στοιχεῖο, χαρακτηριστικὸ σὲ ὅλη τὴν ποιητικὴ διαδρομή του, χωρὶς ὑπερβολή ὡστόσο, εἶναι ἡ αὐτοαναφορικότητα. Στίχοι καὶ ποιήματα ποιητικῆς συναντῶνται συχνὰ σὲ ὅλα τὰ βιβλία του.