ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΠΕΔΙΑΔΟΣ: Από τον ΑΣΟ στο Φυλάκιο -ένας περίπατο στις γραμμές

6/4/13

Από τον ΑΣΟ στο Φυλάκιο -ένας περίπατο στις γραμμές

Είχα χρόνια να κάνω αυτόν τον περίπατο. Από τον ΑΣΟ στο Φυλάκιο του δρόμου προς Ανδραβίδα, από τις γραμμές του τραίνου, που μας εγκατέλειψε κι αυτό εδώ και καιρό.
Από τον ΑΣΟ,ένα σημαδιακό κτίριο των αρχών του περασμένου αιώνα.. Αυτόνομος Σταφιδικός Οργανισμός. Χώρος συγκέντρωσης , αποθήκευσης και επεξεργασίας της σταφίδας.Με την οικία του διευθυντή και στο ισόγειο τα γραφεία. Από χρόνια έρημα και ερειπωμένα.

Το κτίριο έχει περιέλθει στην κυριότητα του τοπικού Δημου και προσφάτως εντάχθηκε σε πρόγραμμα ανάπλασης και σύμφωνα μ΄αυτό οι τρεις τελευταίες αποθήκες θα μετατραπούν σε χώρους κοινωνικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων..

Εδώ και χρόνια στις αίθουσές του στεγάζονται και κατασκευάζονται τα άρματα του τοπικού καρναβαλιού εξ ου και η λέξη ΕΘΙΜΟΤΟΠΙΚΟΣ στην πόρτα, παραπέμπει στον σύλλογο που έχει αναλάβει την οργάνωσή του.Σε μια απ΄αυτές τις αίθουσες παίχτηκε την άνοιξη του 1965 από μαθητές του Λυκείου Λεχαινών η τραγωδία "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" , στην ίδια αίθουσα την άνοιξη του 1972 οργανώσαμε τον "Χορό της Πασχαλιάς" , το χορό των παιδιών της"Μορφωτικής Ενωσης Λεχαινών ο Ανδρέας Καρκαβίτσας". Στις αίθουσες αυτές η ΕΠΟΝ οργάνωνε τις "Εύθυμες βραδιές " της στα χρόνια της Κατοχής...Ηρωϊκές εποχές...

Προς το παρόν ο τοπικός Δήμος μπορεί να χρησιμοποιεί τον περιβάλλοντα χώρο για σκουπιδότοπο, πετώντας τους άχρηστους κάδους των σκουπιδιών...

Περπατάμε πάνω στις έρημες γραμμές. Δεν περνάνε τραίνα πιά, το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει εγκαταλειφθεί.Τα βάτα σε λίγα χρόνια θα επεκταθούν και θα κλείσουν τα περάσματα.Μέσα στα βάτα όμως φυτρώνουν σπαραγγιές κι ο φίλος μου ο Χρήστος, που βολτάρουμε παρέα, ψάχνει κάθε τόσο να εντοπίσει κάποιο άγριο σπαράγγι. Ελάχιστα μπορεί θα μαζέψει ως το τέλος, απόδειξη ότι έχουν περάσει κι άλλοι σπαραγγοσυλλέκτες για να μαζέψουν αυτά τα πεντανόστιμα βλαστάρια που προσφέρει ακόμη η μάνα γη στις ακαλλιέργητες εκτάσεις που έχουν απομείνει, μακριά από λιπάσματα και φυτοφάρμακα

Ιδού και ο γειτονικός χώρος που (μέρος του) προορίζεται για το νέο Γενικό Λύκειο

Οι δυό τσιμεντένιες κολώνες κάποτε ήταν είσοδος ενός παραγωγικού κτήματος σταφίδας. Τώρα...

Κι αυτό το μονοπάτι ήταν κάποτε ο δρόμος που οδηγούσε στο Τραγανό. Το τοπίο (κτήματα σταφιδαμπέλων που έσφυζαν από ζωή τα καλοκαίρια ) άλλαξε δραματικά με τα έργα του Αεροδρομίου και της Εθνικής οδού. Στο δρομάκι αυτό βρέθηκε χαμένος ένας Ζακυνθινός βράδυ επί Κατοχής κι ακούγοντας ομιλίες σε ένα κοντινό μετόχι θέλησε να ρωτήσει: -Πού πάει ο δρόμος παιδιά; Αλλά οι συγκεντρωμένοι στο μετόχι παράκουσαν και νόμισαν ότι φώναξε "πιάστε τους παιδιά..". Κι από την τρομάρα που πήραν ,ακόμη τρέχουν...