Στραγάλια και έρωτες τη Μεγάλη Παρασκευή
Μια φορά και έναν καιρό
κάπου διάβασα πως η εξάπλωση της αμπελοκαλλιέργειας ακολούθησε την
εξάπλωση του χριστιανισμού: τα κλήματα ταξίδεψαν από τη Μεσόγειο στα
βόρεια κλίματα και έφθασαν ως τις κοιλάδες του Ρήνου και του Δούναβη
επειδή είχαν ανάγκη το κρασί οι κληρικοί για τη θεία λειτουργία, για να
μεταλάβουν οι πιστοί το αίμα του Ιησού Χριστού. Είναι πιθανότερο πως
καλλιεργήθηκε νωρίτερα για χάρη των ρωμαϊκών λεγεώνων, που έφθασαν
ακριβώς ως τον Ρήνο και τον Δούναβη, αλλά η εξάπλωση του χριστιανισμού
οπωσδήποτε αύξησε τις ανάγκες οίνου που πάνω στην Αγία Τράπεζα θα το
έκαναν λόγια μαγικά αίμα του Κυρίου. Υπήρχε και η λύση της μπίρας
βέβαια, που ενδημούσε στις περιοχές αυτές – θεωρώ πως δεν υιοθετήθηκε
διότι το λόμπι των οινοποιών ήταν ισχυρότερο από το λόμπι των ζυθοποιών
στη Ρώμη και ο πάπας δεν δέχθηκε την βόρεια προσαρμογή, καίτοι η
κατανάλωσή της μπύρας δίνει παρόμοια ευχαρίστηση και σε μεγάλες
ποσότητες τα ίδια αποτελέσματα.
Για τις θρησκευτικές πρακτικές των εφήβων της πολίχνης των Λεχαινών στις αρχές της δεκαετίας του ’60, τα στραγάλια είχαν μεγαλύτερη θεολογική σημασία από όση είχαν για τους ιερείς οι μετουσιωνόμενοι σε σώμα και αίμα του Κυρίου άρτος και οίνος. Η υποχρεωτική, από τους γονείς ή το σχολείο, μετάληψη, το «χρυσό δοντάκι» των παιδικών χρόνων, γινόταν 1-2 φορές τον χρόνο – στραγάλια όμως καταναλώναμε απαραίτητα κάθε Κυριακή στο τέλος της λειτουργίας από τον πλανόδιο πωλητή που μας περίμενε με το καροτσάκι του στη πλατεία του Αγίου Δημητρίου των Λεχαινών.
Για τις θρησκευτικές πρακτικές των εφήβων της πολίχνης των Λεχαινών στις αρχές της δεκαετίας του ’60, τα στραγάλια είχαν μεγαλύτερη θεολογική σημασία από όση είχαν για τους ιερείς οι μετουσιωνόμενοι σε σώμα και αίμα του Κυρίου άρτος και οίνος. Η υποχρεωτική, από τους γονείς ή το σχολείο, μετάληψη, το «χρυσό δοντάκι» των παιδικών χρόνων, γινόταν 1-2 φορές τον χρόνο – στραγάλια όμως καταναλώναμε απαραίτητα κάθε Κυριακή στο τέλος της λειτουργίας από τον πλανόδιο πωλητή που μας περίμενε με το καροτσάκι του στη πλατεία του Αγίου Δημητρίου των Λεχαινών.